Minerwa McGonagall
(ur. 4 października 1925) – fikcyjna postać z książek o Harrym Potterze. Dwukrotna dyrektorka Hogwartu (po śmierci Albusa Dumbledore'a oraz po śmierci Severusa Snape'a), nauczycielka transmutacji, opiekunka Gryffindoru, jedna z członkiń Zakonu Feniksa. Jest animagiem, potrafi przemienić się w charakterystyczną kotkę z czarnymi obwódkami wokół oczu, które przypominają okulary, jakie nosi.
Również jej patronus ma kształt kota. Dowiadujemy się tego w ostatnim tomie, podczas bitwy o Hogwart, kiedy Voldemort pozwolił wejść do zamku dementorom.
Jest osobą, obok której nie można przejść obojętnie. Wysoka, czarnowłosa czarownica o srogim spojrzeniu z wiecznie zwężonymi ustami. Energiczna, bystra, już na pierwszej lekcji dała uczniom pokaz tego co potrafi. Umie utrzymać ciszę w klasie bez podnoszenia głosu. Jest stanowcza i wymagająca. Mimo swojego wyglądu i srogiej postury bardzo martwi i troszczy się o uczniów. Stara się być sprawiedliwa i wyrozumiała, lecz do pewnych granic rozsądku. Pod tą skorupą stanowczości jest jednak serdeczną, bardzo pomocną osobą, która nie wie, co to strach.
Była przerażona tym, że Dumbledore umarł z rąk Snape'a. Nie wiedziała, dlaczego do końca mu ufał.
W młodości należała do domu, którego jest teraz opiekunką, zawsze fascynowała ją transmutacja. Jest wielką fanką quidditcha, oczywiście kibicuje Gryffindorowi. Była zachwycona tym, że Harry tak cudownie lata na miotle.
Albus Dumbledore miał do niej wielkie zaufanie.
Na każdym rozpoczęciu roku w Hogwarcie wyczytuje listę pierwszoroczniaków, którzy kolejno byli przydzielani do czterech domów Hogwartu: Gryffindor, Ravenclaw, Hufflepuff i Slytherin.
Imię Minerwa pochodzi od imienia rzymskiej bogini mądrości, nazwisko zaś od poety Williama Topaza McGonagalla, uważanego za najgorszego w historii języka angielskiego.
W 6 tomie po śmierci profesora Dumbledore'a jako zastępca dyrektora tymczasowo przejęła jego stanowisko.
W ostatniej części, uczy nadal w Hogwarcie przejętym przez Voldemorta i walczy z Czarnym Panem w Bitwie o Hogwart, który zostaje stoczony pod koniec tomu. Pomaga też uczniom w ewakuacji przed decydującą bitwą. Była ona podczas pobytu Harry'ego w Hogwarcie jednym z jego najważniejszych mentorów, bowiem pomogła dostać się Harry'emu do drużyny Quidditcha w pierwszej klasie, mimo że przepisy tego zabraniały, służyła mu pomocą w Turnieju Trójmagicznym (w granicach obowiązujących reguł) i wspierała go w jego konflikcie z Dolores Umbridge. Harry zademonstrował wdzięczność wobec profesor McGonagall w 7. tomie, gdy rzucił na Amycusa zaklęcie Cruciatus (Amycus opluł McGonagall).
Źródło:
wiklipedia.org