Bezoar
Bezoar - jest to kulisty twór powstający w żoładku zazwyczaj zwierząt przeżuwających (jak koza czy lama). Są to nagromadzone niestrawione resztki pokarmu, sierści i roślin włókiennych. Ma zapach podobny do piżma.
W średniowieczu bezoar był uważany za talizman a także działał jako lek - odtrutka.
Ciekawostką jest, że bezoar (chociaż bardzo, bardzo żadko) występuje wśród ludzi - w takim przypadku trzeba go usunąć operacyjnie.
Bezoar może się pojawić u osób z problemami psychicznymi (które np. zjadają swoje włosy) a także u alkocholików pijących politurę.

Czara ognia

Czara ognia jest to czara, która wybiera uczniów, którzy mają wziąć udział w Turniej Trójmagicznym. Dumbledore otoczył ją pierścieniem, który przepuszczać miał tylko osoby, które ukończyły 17 lat, czyli były już pełnoletnie. Fred i Georgie próbowali oszukać czarę, lecz nie udało się im to. Czara jest wyciosana z drewna a w niej tańczą niebiesko-białe płomienie. Aby wziąć udział w turnieju trzeba napisać kartkę z imieniem i nazwiskiem potem wrzucić ja do czary. Wrzucenie do czary kartki jest równoznaczne z zawarciem magicznego kontraktu, który zobowiązuje do wzięcia udziału w turnieju, jeśli zostaniesz wybrany przez czarę. Za każdym razem, gdy wrzuci się kawałek pergaminu z imieniem i nazwiskiem płomienie zabarwiają się na czerwono i tryskają iskrami. „ Płomienie pełzające nad krawędzią Czary Ognia nagle poczerwieniały. Buchnęły iskry. W następnej chwili z czary wystrzelił długi język ognia, z którego wyleciał nadpalony kawałek pergaminu. Rozległy się zduszone okrzyki.” Czara ognia została zaczarowana. Rzucono na nią silne zaklęcie Confundus, które omamiło czarę tak ze myślała, że w turnieju uczestniczą cztery szkoły. Przy nazwisku Harego była napisana nazwa innej szkoły, aby czara myślała, że jest to jedyny jej reprezentant i wylosowała na pewno jego. Osobą, która wrzuciła nazwisko Harrego jest Barty Crouch junior. Przez cały czas podszywał się pod Moody’ego.

Czarodziejska różdżka
Aby posługiwać się magiczną różdżką trzeba mieć jakąś wiedze o transmutacji i zaklęciach. Różdżka może składać się z:
- Brzoza
- Drewno Różane
- Cis
- Klon
- Mahoń
- Wierzba
- Ostrokrzew
- Grab
- Heban
- Jesion
- Dąb

Rodzaj drewna może być różny. Tak jak i środek różdżki:
- włos jednorożca
- serce smoka
- pióro feniksa.

Diadem Roweny Rawenclaw

To własność legendarnej założycielki Hogwartu. Przez wiele lat zaginiony, miał obdarzać mądrością każdego, kto go nosił. Odnaleziony przez Lorda Voldemorta, stał się jednym z jego Horokruksów. Ostatecznie odszukany i zniszczony przez Harry'ego Pottera, co przyczyniło się do klęski.Czarnego Pana.

Dziennik Toma Riddle'a

Dziennik Toma był horkruksem, o którego Voldemort nie dbał. Jednocześnie był dowodem na to, iż Voldemort jest dziedzicem Slytherina. Horkruks ten został podrzucony Ginny, gdy przebywała ona w księgarni. Lucjusz Malfoy nie wiedział wówczas, że właśnie oddaje w jej ręce cząstkę duszy jego pana. Był pewny, że dzięki temu Komnata Tajemnic zostanie otwarta. "Leżała tam mała cienka książeczka. Miała postrzępioną czarną okładkę i była mokra, jak zresztą wszystko w toalecie" .
Voldemort za pomocą dziennika mógł kontaktować się ze światem. bądź pokazywać coś jakiejś osobie, jak było w przypadku Harry'ego. Mógł także manipulować ludźmi, jak zrobił to z Ginny.

Felix Felicis

Płyn zapewniający szczęście każdemu, kto go wypije. Jego używanie jest zakazane przy pisaniu testów, w zawodach sportowych, wyborach prezydenckich itp.
Harry zdobył buteleczkę eliksiru na pierwszej lekcji eliksirów w 6 klasie, dzięki korzystaniu ze starego podręcznika zawierającego rady od poprzedniego właściciela, którym był Książę Półkrwi. Dzięki niemu, Harry wydobył z profesora Horacego Slughorna wspomnienie, o które prosił go Albus Dumbledore. Harry dał resztę przyjaciołom przed wyruszeniem z dyrektorem w poszukiwaniu zaginionego horkruksa Voldemorta. Bez eliksiru zgineliby, ponieważ do Hogwartu wdarli się śmierciożercy, z którymi przyjaciele Harrego musieli stoczyć walkę.
(jak zresztą wszyscy o tym wiemy).
Długość działania eliksiru: mała buteleczka starczała na 12 godzin.
Opis płynu: "Warzył się w kociołku z wesołym pluskiem eliksir barwy płynnego złota. Nad powierzchnię wyskakiwały jak złote rybki wielkie krople, choć ani jedna nie opadała na blat biurka."

Ford Anglia Artura Weasley`a

Marka: Ford
Model: Anglia
Kolor: pierwotnie niebieski
Stan: kiepski
Rejestracja: nieznana
Ubezpieczenie: brak
zakupiono: ?
Znaki szczególne: jest nawiedzone

Wbrew pozorom nie usiłuję byc dowcipna. Ford Anglia rocznik 1961-1964 należacy do pana Weasley`a, pracownika Urzędu Niewłaściwego Użycia Produktów Mugoli (i zarazem wielki wielbiciel tychże produktów) był po prostu gratem, nadającym się albo do muzeum, albo do kasacji. Pan W. prawdopodobnie zakupił go na jakiejś aukcji po zaniżonej cenie i w tajemnicy zarówno przed żoną jak i Ministerstwem Magii postanowił "podrasować" go trochę.
Samochód po zejściu z mugolskiej taśmy produkcyjnej musiał być koloru intensywnego błękitu, jednak ząb czasu, ręce właściciela i ryzykanctwo synów ww doprowadziło do uszkodzeń karoserii. Autorka zastanawiała się też nad tym, czy to auto widziało kiedykolwiek od środka myjnię, ale to tylko jej prywatne wynurzenia.
Jak już wspomniałam, pan W. wbrew żonie i MM podrasował nieco autko w bardzo nietypowy sposób. No bo w końcu która mugolska maszyna potrafi latać, czy za pomocą Dopalacza Niewidzialności po prostu znikać? Pan Weasley tak przy okazji rzucił na swój wóz zaklęcie rozciągające tak, by niezależnie od ilości i gabarytów osób, wszyscy mogli zmiescić się do środka. Podobnym zaklęciem potraktował także bagażnik.
Ogólnie wóz do dziś stałby sonie w garażu swojego właściciela, gdyby nie to, że Ron przecenił siły samochodu. Po przebyciu kilkuset kilometrów (jeśli nie kilku tysięcy), auto zgasło, zaliczając przy tym spotkanie pierwszego stopnia z brutalną wierzbą bijącą, po czym stało się z nim coś dziwnego i... ożyło, uciekając wgłąb Zakazanego Lasu. Sprytna bestia
Dalsze losy Forda nie są znane, spotykamy się z nim raz jeszcze kilka miesięcy później w samym sercu Zakazanego Lasu w stanie... hmmm... lekko nadpsutym i kompletnie zdziczałym, no i oczywiście działającym w nadprzyrodzony sposó (nie uwierzę w to, że w środku puszczy zamieszkanej przez centaury, jednorożce, wilkołaki i wampiry stoi sobie lokalna Statoil czy Orlen specjalnie dla zdziczałych wiekowych Fordów Anglia XD), po czym przepada juz raz na zawsze. Takie mechaniczne Mowgli XD wpuścić auto do zaczarowanego lasu XD, a zamieni się w dziką bestię, mordująca małe zwierzątka i żywiącą się krwią akromantul

Horkruksy

      Dziennik Toma Riddle'a

       Pierścień Marvolo Gaunta

    Medalion Salazara Slytherina

                    Wąż Nagini
Horkruks to słowo oznaczające przedmiot, w którym ktoś ukrył cząstkę własnej duszy. Jeśli ciało zostanie zaatakowane, nie można umrzeć, bo część duszy pozostaje na ziemi nieuszkodzona. Rozszczepienie jest to atak "gwałtu", to coś sprzecznego z naturą, czyli poprzez morderstwa. Tom Riddle jako Lord Voldemort rozszczepił swoją dusze (jak przypuszczał Dumbledor) 7 razy, gdyż jest to liczba najpotężniejsza w świecie magi. Dowiedział się o horkruksach(ja bardziej wole moją własną nazwę horkulusy) od profesora Slughona(Riddle był jego ulubieńcem). Według Dumbledora Voldemort pozostawił cząstkę swojej duszy w pierścieniu swego dziadka Marvola. Albus znalazł go w starym domu Marvola(przypuszczam, że przez ten pierścień Dumbledor miał martwice ręki) i zniszczył. Drugi horkruks(lub horkulus) był w dzienniku Toma, jak wiadomo Harry go zniszczył w II części. Ostatni horkruks jest ukryty w samym Voldemorze. Trzeci ukryty został w medaliku, który Harry i Dumbledor rzekomo odnaleźli. Trzy inne znajdują się (jak podejrzewa dyrektor szkoły) w wężu Riddla Nagini, czarce należącej do Hufflepuff oraz w jakiejś własności należącej do Ravenclaw lub Gryffindor. Harry chcąc zabić Voldemorta musi na początku zniszczyć wszystkie jego horkulusy(a raczej horkruksy), aby na końcu móc zabić Voldemorta.

Insygnia Śmierci
Legenda o braciach Peverell oraz historia każdego z Insygniów.


Kamień Filozoficzny
Kamień Filozoficzny

Kamień Filozoficzny - wielce zagadkowa substancja, posiadająca zdumiewającą moc. Wytwarza Eliksir życia dający nieśmiertelność każdemu kto go wypije, przemienia również dowolny metal w najszczersze złoto. 
W Harrym Potterze:
jedyny Kamień Filozoficzny znajdował się w posiadaniu wielkiego alchemika ( oraz miłośnika opery) pana Nicolasa Flamela ( nieźle na nim poużywał - sześćset sześćdziesiąt sześć lat życia, nie każdy może sobie na to pozwolić).


Historia Błyskawicy Harry'ego

Błyskaiwica, nazwa najpopularniejszej na świecie miotły, którą Harry dostaje jako prezent od chrzestnego, Syriusza Blacka w trzecim tomie książki "Harry Potter i Więzień Azkabanu". Najnowszy i najnowocześniejszy sprzęt do latania w świecie czarodziejów, ze specjalnym przeznaczeniem do quidditcha. Miotła bardzo szybka, zwrotna, dostosowana do różnych, zmiennych warunków pogodowych, dynamiczna, obarczona wieloma czarami antyzaklęciowymi. Posiada gładki, jesionowy, lakierowany trzonek oraz witki z brzozy, ułożone w ciasny opływowy kształt. Według lektury książki "Quidditch przez wieki": "...miotła standardu międzynarodowego. Osiąga maksymalnie 150 km/h i nie potrzebuje sprzyjającego wiatru. Ma idealną równowagę i przyspieszenie. Posiada wygodną rączkę."
Harry korzysta z Błyskawicy już przeszło przez okres trwania czterech tomów i nic nie wskazuje na to, by miał ją zmieniać. Dzięki miotle odnosił znaczące sukcesy w szkolnych rozgrywkach quidditcha (za jej kadencji jeszcze nigdy Gryfindor nie zajął miejsca gorszego niż pierwsze). Błyskawica była rozbierana i sprawdzana przez panią Hooch w celu wykrycia wrogich uroków, gdyż obawiano się iż za jej pomocą Black chce zabić Harry'ego. 
Wiemy również, że w ten model mioteł wyposażona była cała reprezentacja mistrzowskiej Irlandii.
W "Czarze Ognia" Harry przyzywa swą Błyskawicę za pomocą zaklęcia Accio do pomocy przy pierwszym zadaniu Turnieju Trójmagicznego. Jak wiemy przydaje mu się ona w starciu ze smokiem i pomaga wykraść złote jajo.
Błyskawica zostaje także skonfiskowana przez Wielkiego Inkwizytora Hogwartu - Dolores Umbridge, w piątej części przygód Harry'ego, jako prawo do odebrania mu zezwolenia na grę w quidditcha. Miotła posłużyła również do przedostania się z Privet Drive do bazy Zakonu Feniksa przy ulicy Grimould Place 12.
Przedmiot ten z pewnością był bardzo Harry'emu bliski, jest nieodłącznym elementem jego ulubionej gry. Przypomina mu także ukochaną osobę, jaką był dla niego Syriusz Black, nieżyjący już jego ojciec chrzestny.