Szkoła Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie (ang. Hogwarts School of Witchcraft and Wizardry) – fikcyjna uczelnia kształcąca przyszłych czarodziejów, mieszcząca się w zamku o nazwie Hogwart. Hogwart wymyśliła J. K. Rowling, autorka Harry'ego Pottera.  Uwaga: poniżej znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Dyrektorem Hogwartu był do 1997 roku Albus Dumbledore. W tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci, dyrektorem zostaje Severus Snape, o czym informuje Prorok Codzienny. Szkoła zlokalizowana jest w średniowiecznym zamku, położonym gdzieś w Szkocji; dokładną lokalizację znają tylko interesanci. Jak sugeruje dokument telewizyjny zrealizowany przez Discovery Channel, inspiracji autorka szukała w szkockiej Gordonstoun School.

Hogwart jest szkołą, do której trafić mogą osoby przejawiające magiczne zdolności, i które ukończyły szkolenie w zakresie podstawowym. Hogwart zastępuje naukę w college'u. Do Hogwartu trafia się w wieku lat jedenastu, nauka trwa siedem lat. W trakcie edukacji przechodzi się dwa ważne testy: SUMy, pisane w piątej klasie, sprawdzające wiedzę ucznia, oraz Owutemy – najważniejsze egzaminy, porównywalne do matury. Hogwart jest placówką koedukacyjną. Uczęszczać do niego mogą zarówno dzieci czarodziejów, jak i dzieci mugoli mające choć kroplę krwi czarodziejów przez co wykazujące odpowiednie predyspozycje.

Historia szkoły

Szkoła została założona około tysiąca lat temu przez czwórkę największych czarodziejów tamtych czasów: Godryka Gryffindora, Helgę Hufflepuff, Rowenę Ravenclaw oraz Salazara Slytherina. Po nazwiskach założycieli nazwy noszą hogwarckie domy (patrz: Gryffindor, Hufflepuff, Ravenclaw, Slytherin). Początkowo założyciele samodzielnie wybierali osoby, które godne są studiowania magii. Po pewnym czasie Slytherin zażądał, aby nauczać tylko osoby czystej krwi, jednak nie zdołał przekonać innych, więc opuścił zamek. Wokół tego wydarzenia narosła legenda o Komnacie Tajemnic. Szkołę wielokrotnie przeszukiwano w celu odnalezienia owej komnaty, jednakze teoria jej istnienia nie została potwierdzona. Dopiero w II tomie przygod Harrego Pottera zostało potwierdzone to, co tak długo skrywano. Komnatę tę zamieszkiwał ogromny wąż – bazyliszek, którego bezpośrednie spojrzenie było śmiertelne. Mógł ją otworzyć jedynie prawowity dziedzic Slytherina.

Po śmierci założycieli ich dzieło zostało kontynuowane. Godryk Gryffindor pozostawił Tiarę Przydziału, dokonującą selekcji uczniów do poszczególnych domów.

O szkole

Zamek Alnwick w którym kręcono film

Hogwart jest placówką z internatem, uczeń po otrzymaniu przydziału zamieszkuje wraz z innymi członkami domu w dormitorium w którym spędza wolny czas: uczy się, relaksuje itd. Wspólnie z rówieśnikami, przedstawicielami swojej płci dzieli sypialnię. Do szkoły uczeń dojeżdża Ekspresem Hogwart - pociągiem odjeżdżającym z peronu 9 i ¾ (z londyńskiego dworca King's Cross), tymże pociągiem wraca do domu na zimowe i letnie ferie.

Początkowo wszyscy uczniowie uczą się tych samych, podstawowych przedmiotów: transmutacji, obrony przed czarną magią, eliksirów, zaklęć, zielarstwa, astronomii i historii magii. W trzeciej klasie do przedmiotów tych dochodzą jeszcze te, które wybrali uczniowie. Mogą wybierać spośród np.: mugoloznawstwa, starożytnych runów, numerologii, wróżbiarstwa, opieki nad magicznymi stworzeniami. Od trzeciej klasy uczniom wolno także w określone dni wyjść do Hogsmeade, wioski położonej niedaleko Hogwartu (jedynej wioski w całej Wielkiej Brytanii zamieszkanej wyłącznie przez czarodziejów).

Hogwart jest jedną z trzech szkół (obok Durmstrangu i francuskiego Beauxbatons) startujących w Turnieju Trójmagicznym, rywalizacji największych i najlepszych szkół czarodziejów w całej Europie. Turniej ten organizowany jest co cztery lata. W średniowieczu był bardzo popularny, jednak został zakazany, ponieważ zbyt wielu jego uczestników ginęło.

Porządku w Hogwarcie pilnują prefekci, wybierani spośród starszych klas, oraz woźny Argus Filch. Zamek jest potężną budowlą, pełną magicznych przejść, pomieszczeń zmieniających się przy każdym wejściu, schodów, lubiących zmieniać swoje położenie, mówiących zbroi rycerzy, obrazów, których "lokatorzy" żyją swoim życiem, czy duchów, za życia należących do różnych sfer. To wszystko sprawia, że Hogwart jest szkołą wyjątkową, fascynuje każdego, kto się w nim znajdzie. Zbadanie wszystkich jego tajemnic i zakamarków jest niemalże niemożliwe, dotychczas udało się to bardzo niewielu osobom.

Pomieszczenia

Komnata Tajemnic

Komnata Tajemnic (ang. The Chamber of Secrets) – legendarna komnata w zamku Hogwart, stworzona przez Salazara Slytherina, jednego z założycieli szkoły. Slytherin zażądał, aby nauczać magii tylko osoby "czystej krwi", co nie spodobało się pozostałym spośród założycieli Hogwartu. Slytherin postanowił opuścić zamek, nim jednak to uczynił, wybudował i zapieczętował pomieszczenie zwane Komnatą Tajemnic, w której rezydować miał bazyliszek, potwór, mający oczyścić szkołę ze wszystkich mugoli. Otworzyć Komnatę i uwolnić bazyliszka miał jedynie prawowity dziedzic Slytherina. Przez wieki Komnata uważana była za legendę. Hogwart przeszukiwano setki razy, jednak żadnej lokacji odpowiadającej opisom z legendy nie znaleziono. W XX wieku okazało się jednak, że Komnata istnieje naprawdę, a otworzyć mogła ją osoba wężousta.

Komnata pierwszy raz otwarta została w roku 1942 przez Toma Riddle'a, a bazyliszek spetryfikował kilkanaście osób, zginęła także jedna z uczennic (jej duch nadal mieszka w zamku, znana jest jako Jęcząca Marta). Komnata została ponownie otwarta w roku 1992 przez Ginny Weasley opętanej przez magiczny pamiętnik, wtedy doszło do kilku napaści na uczniów. Ostatecznie Harry Potter odkrył położenie Komnaty Tajemnic i zgładził bazyliszka, zapewniając tym samym bezpieczeństwo wszystkim uczniom mugolskiego pochodzenia.

Pokój Życzeń

Pokój Życzeń (ang. Room of Requirement) – pomieszczenie na siódmym piętrze, obok gobelinu przedstawiającego trolle, (które Barnabasz Bzik próbował nauczyć kroków baletowych), będące miejscem, bądź rzeczą którą aktualnie najbardziej pragnie czarodziej. Aby dostać się do pokoju życzeń wystarczyło przejść trzy razy wzdłuż pustej ściany wyobrażając sobie to, co chciało się zobaczyć za drzwiami. Jeżeli życzenie było dobrze sformułowane, ukazywały się drzwi prowadzące do tajemniczej komnaty. Pokój Życzeń mógł mieć dowolny kształt, wielkość, kolorystykę, zawartość czy zabezpieczenia, stosownie do życzenia czarodzieja, który przywołał Pokój. W powieści zwykle wykorzystywane jako miejsce do ukrycia przedmiotów których posiadanie nie było dozwolone uczniom Hogwartu, lub do prowadzenia działań które nie powinny zostać wykryte.

Pierwsza wzmianka o Pokoju Życzeń pojawia się w IV tomie, gdy Dumbledore w czasie Balu Bożonarodzeniowego opowiada o tajemniczym pojawieniu się pokoju wypełnionego nocnikami (Dumbledore w tym czasie gorączkowo poszukiwał toalety).

W V tomie Harry Potter używał Pokoju Życzeń do szkolenia nielegalnej grupy czarodziejów, zwanej Gwardią Dumbledore'a, tuż pod samym nosem Dolores Umbridge. W VI tomie Harry Potter schował tam swoja książkę, aby nauczyciel Eliksirów, Severus Snape, nie dostał jej w swoje ręce.

Również Ślizgon, Draco Malfoy, korzystał z pokoju życzeń wykonując zadanie dla Czarnego Pana, które polegało m.in. na przeszmuglowaniu śmierciożerców do Hogwartu. Draco pracował w Pokoju Życzeń nad niezwykłą szafą, którą łączyło magiczne przejście z bliźniaczym meblem znajdującym się w sklepie Borgina i Burkesa.

W VII części Pokój Życzeń służył jako miejsce schronienia dla poszukiwanych uczniów Hogwartu. Dowiadujemy się również, że z Pokoju Życzeń korzystał Voldemort (ukrył w nim Diadem Roweny Ravenclaw zamieniony w horkruksa).